VCR چیست و چه کاربردی در دوربین مدار بسته دارد؟ سوالی که در این مقاله به آن پاسخ داده می شود. ضبط کننده های ابتدایی در سیستم های مداربسته با نام VCR مخفف Video Cassette Recorder شناخته می شد. در این ضبط کننده برای ثبت تصاویر دوربین ها از نوارهای کاست یا VHS استفاده می شد. با پیشرفت تکنولوژی و رفع نواقض VCR این دستگاه به مرور از میدان خارج شد و جای خود را به دستگاه های ضبط امروزی داد. در این مقاله سعی داریم شما را با VCR، ویژگی های آن، معایب و کیفیت عملکرد دستگاه بیشتر آشنا کنیم.
VCR در دوربین مداربسته
طبق مطالب فوق مشخص شد نقش VCR چیست. در این بخش به جزئیات بیشتری از این دستگاه در دوربین مداربسته و سیستم های نظارتی می پردازیم. دستگاه ضبط وی سی آر اکنون منسوخ شده است و استفاده چندانی ندارد، اما دلیل آن چیست؟ محدودیت ها و مشکلاتی که در استفاده از این دستگاه وجود داشت موجب از رده خارج شدن آن شد. یکی از محدودیت های این دستگاه ظرفیت نوار ویدئویی و مدت زمان ضبط تصاویر بود. به طور کلی با استفاده از این دستگاه در ابتدا 3 ساعت (با نرخ فریم 25 تا 30) و بعدها تا 6 ساعت (با فریم ریت 25 ) ضبط تصاویر انجام می شد. VCR دستگاه الکترومکانیکی است که صدا و تصویر آنالوگ را روی یک نوار مغناطیسی ضبط می کند و قابلیت پخش آن را نیز دارد.
بعد از این مدت باید نوار ویدئویی تعویض می شد، که مدت زمان کوتاهی برای ثبت تصاویر بود. ضمن اینکه نیاز به یک کاربر جهت نظارت بر عملیات ضبط تصاویر احساس می شد. با روی کار آمدن VCR های برنامه پذیر این مشکل تا حدودی رفع شد. زیرا این دستگاه می توانست چند نوار را پشت سر هم از تصاویر دوربین ضبط کند. برای مدتی از TVL ها (VHS) در ضبط تصاویر دوربین مداربسته استفاده شد. دیجیتالی شدن در عرصه دوربین مداربسته برای اولین بار در سال 1990 معرفی شد. زمانی که دوربین های دیجیتال (براساس سنسورهای CCD) جایگزین دوربین های آنالوگ قدیمی شدند، همچنان ضبط تصاویر روی نوارهای VCR انجام می شد.
VHS مخفف چیست
VHS مخفف Video Home System یا همان سیستم ویدئویی خانگی است. استانداردی برای کاست ضبط آنالوگ در مصارف خانگی بر پایه نوار ویدئویی است. شرکت JVC این استاندارد را توسعه داد. در دهه 1970 ضبط ویدئویی اصلی ترین بخش در صنعت تلویزیون شده بود. مانند هر نوآوری دیگری، تعداد زیادی از شرکت ها، در ایجاد و توسعه استانداردی برای ضبط تلویزیون تلاش کردند. این فعالیت ها بیشتر مبتنی بر جذب بخش وسیع تری از جهان صورت می گرفت. در رأس این نوآوریها، در صنعت ویدئو خانگی، تلاش برای توسعه استاندارد نوار ویدئویی بیشتر از همه پر رنگ بود. دو فرم وی اچ اس و بتامکس از استقبال بیشتری بین رسانهها و عموم مردم برخوردار شدند. در نهایت در این رقابت فرم ویدئویی VHS به پیروزی رسید و تا پایان دوران نوار ویدئویی خانگی در این زمینه فرمانروایی کرد.
با ورود تکنولوژیهای جدید و معرفی آنها به جهان انقلاب جدید رخ داد. در سال ۲۰۰۰ پذیرش جهانی فرم پخش ویدئویی DVD، پایه های فرمانروایی VHS در زمینه ویدئو خانگی را سست کرد. تا در نهایت در سال ۲۰۰۶ استودیوهای فیلمسازی آمریکایی، عرضه فیلمهای تازه خود را با فرم وی اچ اس متوقف کردند.
معایب سیستم VCR
اما معایب سیستم VCR چیست :
- مدت زمان کوتاه ضبط تصاویر از اولین ضعف های سیستم VCR بود. زیرا حدود 6 ساعت ضبط توسط VCR های رایج انجام می شد. گرچه VCRهای برنامه پذیر با ضبط در چند نوار به صورت پشت سر هم این موضوع را حل نمود. اما همچنان ظرفیت ذخیره سازی محدود بود.
- عمر مفید نوارهای ویدئویی، نقطه ضعف استفاده از این دستگاه است. پس از چند بار ضبط و پاک کردن دیگر قابل استفاده نبودند.
- نگهداری از نوارهای ویدئویی خود به فضای زیادی نیاز داشت. مخصوصاً اگر نگهداری از آنها (تصویر یک دوربین) در مدت طولانی ضرورت پیدا می کرد.
- ضعف دیگر استفاده از سیستم VCR آسیب پذیری نوارهای ویدئویی است. این نوار ها به شدت به میدان مغناطیسی حساس هستند و در صورت قرار گرفتن در میدان مغناطیسی تمام اطلاعات آنها از بین خواهد رفت.
از VCR تا IP
VCR ها اولین دستگاه های ضبط تصاویر دوربین مداربسته محسوب می شدند. به مرور با رشد علم و فناوری در این زمینه، تغییراتی پدید آمد. در ماهیت دستگاه این که عملکرد VCR در دوربین مداربسته چیست تغییری ایجاد نشد. بلکه در چگونگی عملکرد دستگاه ضبط تغییراتی رخ داد. پیدایش DVR دستگاه ضبط کننده ای که جایگزین VCR شد. اینکه DVR چیست موضوع مفصلی دارد که خارج از این مقاله است. عصر DVR را می توان به دو بخش تقسیم کرد. در نیمه اول، حدود سال 1996، عملکرد ضبط DVR دیجیتالی شد. این مرحله از دیجیتالی شدن کاربر نهایی را از مزیت عدم نیاز به تعویض نوار برخوردار می کرد. کیفیت ضبط با ثبات و جستجوی رویدادهای ثبت شده کارآمدتر شد. با این وجود، دستگاه DVR همچنان دارای ورودی های کواکسیال آنالوگ و خروجی آنالوگ برای مانیتور بود.
در بخش دوم از عصر DVR شاهد اتصال شبکه ای دستگاه DVR و دیجیتالی کردن مانیتورینگ از طریق کامپیوتر و PC هستیم. طی سال های اخیر DVR های توسعه یافته تری عرضه شدند. این محصولات مجهز به یک رابط شبکه یا مودم هستند. تصاویر ضبط شده از راه دور، از طریق نرم افزار و یا با استفاده از یک رایانه شخصی قابل مشاهده هستند. دستگاههای DVR جدیدتر و پیشرفتهتر میتوانند از اتصال IP خود نه تنها برای ارتباط با رایانه شخصی، بلکه برای ارتباط با سایر دوربین های تحت شبکه نیز به کار روند.
دوران بعدی IP های هستند، که آخرین مرحله برای تکمیل دیجیتالی شدن دوربین مدار بسته محسوب می شوند. دوربین های تحت شبکه و سرورهای ویدئویی با ارتباط دوربین به ضبط کننده دیجیتال، با استفاده از شبکه های کامپیوتری، اینترنت یا حتی فناوری های بی سیم، توانست آنالوگ را از رده خارج کند. علاوه بر این، تصویربرداری دیجیتال همراه با شبکه، طیف جدیدی از عملکردهای سطح سیستم و بهره وری در هزینه را ممکن میسازد.
ثبت ديدگاه